Uvod: Benigni paroksizmalni položavajući vertigo (BPPV) je jedan od najučestalijih uzroka vrtoglavice. Nastaje radi nefiziološkog podražaja polukružnih kanalića otolitima koji se pokreću unutar endolimfe pod utjecajem gravitacije. Najčešće nastaje idiopatski, u starijoj dobi, a javlja se i posttraumatski ili nakon dugotrajne retrofleksije glave kod kirurških zahvata. Dokazuje se temeljem tipične anamneze, Dix-Hallpikeovim ili roll testom, kojim se izaziva torzijsko-vertikalni nistagmus praćen vrtoglavicom. Metode: Provedena je retrospektivna analiza 50 pacijenata s kanalolitijazom ili kupulolitijazom polukružnih kanalića (za razdoblje od ožujka 2011. do prosinca 2012. god.), obzirom na dob, spol, simptome, zahvaćeni kanal, repozicijski manevar i uspješnost manevra, recidiv, VNG nalaz (VEMP), te jačinu funkcionalnih, fizičkih i emocionalnih smetnji prema Dizziness Handicap Inventory (DHI), koje su ispunjavali prije i poslije manevra. Rezultati i rasprava: BPPV češće zahvaća žene, starije dobi, na mjestu desnoga stražnjeg polukružnog kanalića. Simptomi se javljaju uglavnom kao položajne smetnje ili jake vrtoglavice s neurovegetativnim smetnjama. Epley-evim manevrom smo postigli potpunu regresiju simptoma, osim kod jedne pacijentice. DHI pokazuje značajnu razinu funkcionalnih, kao i emotivnih smetnji koje se nakon repozicijskog ili oslobađajućeg manevra bitno umanjuju. Zaključak: Kratkotrajne epizode vrtoglavice radi javljanja u različitim položajima glave, kod pacijenata često stvaraju strah i anksioznost, ali i brojna funkcionalna ograničenja. Upoznavanjem pacijenta s prirodom poremećaja i izvođenjem repozicijskoga manevra, uz mogućnost habituacijskih vježbi, dolazi do značajne regresije postojećih smetnji.